کد مطلب:321364 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:114
استدلال به اینکه صدق و حقانیت به مظلومیت و مقهوریت ظاهر می شود
در این مقام عباراتی نوشته و اول استعاذه نمود كه می گویند این نفوس مدعی مرتبه ی سیدالشهداء (ع) هستند و بعد صریحا آن مرتبه و مرتبه ی بالاتر را دعوی نمود و گفته است كه سابق به دلیل و برهان این مطلب ثابت شده و حال آن كه ثابت نشد و تمام آن چه گفته بود به دلیل برهان فهمیدی كه خبط و خطا بود و باز از جمله ی عباراتی كه گفته این است كه صدق و حقانیت به مظلومیت و مقهوریت بهتر ظاهر می شود فرمایشی از حضرت امیر (ع) درباب تشریف آوردن حضرت موسی و حضرت هرون نزد فرعون نقل كرده كه علیهما مدارع الصوف و بایدیهما العصا فشرطا له ان اسلم بقاء ملكه و دوام عزه فقال الا تعجبون من هؤلاء بشرطان لی دوام العز و بقاء الملك و هما بما ترون من حال الفقر والذل فهلا القی علیهما اسورة من الذهب اعظاما للذهب و جمعه و احتقار اللصوف و لبسه و لو اراد الله سبحانه حیث بعثهم ان یفتح لهم كنوز الذهبان و معادن العقیان و مغارس الجنان لفعل و لو كانت الأنبیاء اهل قوة لا ترام و غرة لا تضام و ملك تمدنحوه اعناق الرجال لكان اهون علی الخلق فی الاعتبار و ابعدهم فی الاستكبار و لامنوا عن رهبه قاهرة او رغبة مائلة بهم فكانت النیات مشتركه والحسنات مقتسه ولكن اراد ان الاتباع لرسله و التصدیق بكتبه امور الله خاصة لا تشوبها شائبة الی آخرها و بعضی از فقرات خطبه ی مباركه را از وسط عبارات بدون قرین انداخته و شاید ملاحظه این بود كه حجتی بر او نباشد زیرا كه از جمله ی آن ها است ولكن الله سبحانه جعل رسله اولی قوة فی غزائمهم و ضعفة فیما تری الأعین من حالاتهم مع قناعة تملأ القلوب و العیون غنی و خصاصة تملاء الأبصار و الاسماع اذی.